Dönme HACER

Kuşlar dönse de yuvaya
sakın
Sen dönme canım!...
Hasretin yaşamıma devâ
Ben; hasretle onulmaz bir yarayım
Sen geri gelirsen
Ben giderim senden
sakın
dönme bir daha
Mâzinin serin uykularında
ağlıyor
Sen; mâzinin ızdırabı
Ben;âtînin nabzı
Kaç asır kaç kahkaha da boğuldu
Mâzi ağlarken sen güldün
yaşananlar bir hayâldi
Ve sen, onu böldün
Kopmamalıydı hayatın şeridi
Git
Durma
Koş
Ardına bakma!
Menziller içiyor seni
menziller sana gebeyken
sen menzillerin olmalısın!

Artık açmıyor mazinin gülleri
Kaç gitmeye hapsettin bülbülleri
Ey kor gözlü Silifkeli HACER!
Sınırı ne idi yaşamanın
kuralda kuralsız olmak mı?
Sen tüm kuralları astın
bir aşığın son ağlamasına

Gözyaşı bulutları göklerde
`Seni ağlıyor gözbebeklerim!`
sakın
Dönme geriye....

Geride kaldı gülmeleri
açan güllerin
Şimdi güller ağlıyor!
sabahı gelmez gecelerde
Bir kuytu siniş var
aşka dair düşüncelerde
onulmaz yarasına devâ bulamaz
kalbim seni bekler de!...
Açık pencerelerde
Ve hiç kapanmadı
O sonsuz perde
Nerede?
İşte cevapsız kalan soru:
`AŞK NERDE?`

Karmakarışık duygular
Sardı yine beni
Ağlasam mı?
Gülsem mi?
Yaşasam mı?
Ölsem mi?

Sen vardın eskiden
Hayat anlam yüklüydü
Gözlerim gözlerindeyken
Hayatın sancısı yoktu
Gülen gözbebeklerimdi

Ümidi yeşertmiştim
Aşkın sahrasında
Feleğin şafağında
Bir küheylandı menziller
Yaklaştıkça sana koşan
Ben değildim menzillerdi...
AH HACER!....

Benden gitmemeliydin
Beni terk etmemeliydin
Yeni başlıyordu;
Aşkın Asrı....
Çağ çağ seni yaşayacaktı
Sevenlerin gözleri
Bir ılık meltem kaplayacaktı
Tüm gönülleri
Ve umut...
açacaktı
kapanan tülleri
Ve sen doğacaktın
Her giden günün ardından
Ben sana gelecektim
Gönül yurdundan
Kahkahası kaplayacaktı çocukların
Aşk yaşanan her yeri
Böyle solmayacaktı
Böyle bitmeyecekti
Gözlerin Ferî
(2000-AKSEKİ)