Söndü Lambaları....

Sen gittin, söndü,
Tüm lambaları gündüzün...
Karanlığa büründü yarınlar
Gözler görmüyor aşkı
Ve de yarınları....
Umut kuşları terk etti yurdu
Yurtta yurtluktan çıktı
Kurt oldu gönlümde
Benliğimi kemirdi
Kalmadı aşkın ümidi
Kalmadı yarınlarımın gereği
Şimdi bir zalim elinde çaresizim
Kimsesizim kalabalıklarda
Yalnız ve yorgunum
Ayrıca durgunum
Kime gitsem
Kime dert yansam
Bunu da bilmiyorum
Bilmiyorum artık;
Dün ne
Bugün nedir
Yarın ne olabilir?
Gerçi umurumda da değil
Sensiz dün
Sensiz bugün
Sensiz yarın
Sensiz yarın mı olurmuş ki?
Benim değil başkalarının olsun
Eğer varsa dün,bugün ve yarın sensiz
İstemiyorum...
`ne güzeldi değil mi?
Sevmek
Sevilmek
Ve de sevmekte yaşamak
Hayatı;
Dünü
Bugünü
Yarını...

Bir anlamı vardı yaşamanın
Senin için özlerdim hayatı
Senin için verirdim verdiğim nefesi
Bilirdim ki,
Verdiğim nefes fotosentezden sonra dolacak
Senin ciğerlerine...

Ve senindir diye alırdım aldığım nefesi...

NEREESİN EY SEVGİLİ?

Karardı gündüz ve geceyi doğurdu yine,
Neredesin ey sevgili, gelmedin hâlâ?
Geri mi döndüm yaksa kaybettiğin mazine?
Neredesin ey sevgili, gelmedin hâlâ?
(2000-Akseki)