Ah Şu Dünyada....

Ah şu dünya
Ah şu dünyada neler yaşamadım ki;
Önce soran olmadı
doğmak ister misin diye
sonra ister misin demediler
çocukluğunu yaşamak
yaşatmadılar çocukluğunu
görmedim ömrümde
annemin sevgiyle buğulamnan gözlerini
hele babamı hiç tanımadım
onun beni azarlamasına karşın
herşey herkes yabancıydı
ıssızlıktaki yalnızlığımda
bu nasıl bir dünyaydı
bu nasıl bir yaşamdı?
Anlayamadım
Saçlarım bir kez okşanmadı
Ağladığımda silen olmadı
Sevgiye hasret döktüğüm göz yaşlarımı
Hep ben ağladım
Ve hep ben sildim göz yaşlarımı
Ne dünyalar vardı
Her bir damla gözyaşımda
Umutlarım beklentilerim
Sevgiye hasret özlemlerim
Vardı...vardı lakin hiçbir olmnadı
Olmadı yaşamak bende benliğimde
Yaşaadım ben
Ben;
Sevgisizliğe yaşamak demem
Sandılar ki;
Karnı doyurulunca
Bir çocuğun
Kıçına bir don giydirilince
Yapılırdı babalık
Analık
Kardaşlık
Bilmezler ki
Ben aç
Susuz
Ve de donsuz gezebilirim
Ama sevgisiz asla
Ben bir çocuktu
Mayamda tanrının sevgisi vardı
Lakin tanrının bana verdiği
Sevgiyi çok gördüler bana
Tanrının aksine
Zalimdir bu insanlar

Ve zaman böyle geçti
Ve de mekan beni böyle tüketti
Ve de nin ve si;
İnsanlar beni böyle bunalıma itti...

Günün birinde
Tanrıya inancım doruğa ulaştı
Benliğimde hissettim O`nu
Şah damarımdan daha yakındı bana

Ve bir gün bir güzeli sevdim
Sevmek ne kelime
Şah damarım sandım onu
Tanrıya benden daha yakın
Şah damarım sandım onu

Ve sandım ki
Şah damarımı seversem tanrı beni alır bu alemden

Ve olan oldu
O zalim güzel benden şah damarımı aldı
Kaldım orta yerde şahdamarsız
Ve tanrısız!
O zalimin adı;
Silifke`li HACER!(2000)