Aşk Fermanı
Dağları delerdim ferhat gibi,
Aşkıma karşılık verseydin.
Çölleri aşardım mecnun gibi,
Yeter ki sevdim deseydin.
Yıldızları getirirdim sana,
Benim için ölür müsün diye sorduğunda,
Zehirli bir hançer saplardım canıma,
Yeter ki çile ortağım olsaydın.
Ormanlar kalemim,
Deryalar mürekkebim olurdu.
Ve bir aşk fermanı yazardım,
Yazdığım yer kağıt değil kalbim olurdu.
İsteseydin güneşi bile söndürürdüm,
Bir zifiri karanlık kaplardı cihan-ı alemi.
Senin tenindeki nurani aydınlık,
Kör karanlıklardan geçirirdi beni.
Cüzzamlı bir hasta olup,
Bütün parmaklarım düşseydi teker teker.
Yaşamak için bir umudum kalmasaydı,
Mühür gözlüm bana aşkının çilesi de yeter.
Senin için yollara düser,
Dilenci bile olurum.
Kılıktan kılığa giren palyaço gibi,
Kadir bilmez kullara eğlence olurdum.
Dağları bile aşar gelirdim,
Barikatları yıkar gelirdim,
Zindanlardan kaçar gelirdim,
Yeter ki gel deseydin bana.
Cevat Aydın
Cevat Aydın şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.