Onlardaki Işınlanma Ve Bizimki...

Ruhsuz maddenin esiri olmuş, ruhsuz insan,
Gerçek yolu tarif eder mi sendeki lîsan?
Rakibini bilmeyen, mânâsız, ruhsuz mahluk,
Maddelere hükmemek mi sence gerçek kulluk?
Sen, arsızlığı namusluluk sayanlardansın,
Maddeye hükmedişle küfre kayanlardansın,
Zamanı, mekanı gerçek sahibine bırak,
Aslında maddeye hükmetmek de sana ırak,
Bırak, zaman ve mekanın sahipleri gelsin,
Onların nûru zamanı ve mekanı delsin.
Kıyasla, Hakk yolcusu dervişle kendini,
Bul, o zaman âlemdeki dengini,
Yapacağın en mükemmel iş nedir? Ölç ve biç!
Sence, maddeciyle mânacı bir olur mu hiç?
Madde kafasıyla yapılacak en mükemel iş;
Işınlanma yoluyla göklerden yere iniş(!)
Siz, ampullerle aydınlatmacılık oynarken,
Akıl içerisinde akılsızca kaynarken,
Bizse yıldızlarla karanlıkları yırtarız,
Nûrumuzla güneşe aydınlıklar katarız!
Sizler, ata araba diye binerken...Sizler,
Ay`ı âlemlere taşırdı bizdeki izler,
Sizleri ararken, ışının sözlük anlamını,
Bizimkiler, boş görünen dolu zamanını,
Yatalak velî evde namaz kılarken, sessiz,
Ruhu, Kâbe`yi tavaf eder, belli-belirsiz,
İşte sana ışınlanmanın mâna cephesi,
Bin zırha bedeldir, Mü`min`in bir kaç cübbesi!(1996)