O Ses

Tarif edemediğim hisler sarmış yine
Sessizlik üstüme çökmüş bu gece
Her zamankinden farklı, her zamanki gibi yalnız
Bu anda, hep beraber hiçliğe daha yakınız.
Her yalnız gecedeki gibi umudu bırak
Sevginin koynunda, sevgiden uzak
Her şeyin bir bedeli varmış bu dünyada
Her mutluluğun sonunda nefretin ıstırabı karşımda.
İki dünya arasında yaşamak gibi
Sevginin acısı kaplamış bedenimi
Sevsem mi, sevmesem mi bilmiyorum.
Neden anlamıyorlar benim düşüncelerimi
Neden öldürmeye çalışıyorlar içimdeki sevgiyi
Bilmiyorum, anlayamıyorum her şeyi.
Mutluluğa her uzanışımda karşıma çıkıyorlar
Cehennemin ateşini sokuyorlar içime
Beni öldürmekten beter ediyorlar
Nefret hançerlerini saplıyorlar kalbime.
Her nefretin gecesinde olduğu gibi
Bu gece de ölüyorum sevgisizce
Sesim kısılıyor, haykıramıyorum sevdiğimi
Gözyaşlarım dökülüyor sadece.
Delirten sesleri beynimin içinde çınlıyor
Ölüme bir adım daha yaklaşıyorum
Sevgi sözlerinin yerini acı ve keder kaplıyor
Acının şatosunda nefretimle yürüyorum.
Hayatım gözlerimin önünden geçiyor
Nefretin hükmünden kurtulan anlar haykırıyor
Hayatımdaki güzellikler aynada beliriyor.
Hayatın anlamı bu diyor arkamdan gelen bir ses
Etrafımdaki duvarlar sallanıyor birden
Her tarafı kaplayan karanlığı yıkmaya çalışıyorlar
Duvardaki taşların arasından ışıklar doluyor odaya
Gene de kımıldayamıyorum, her yerimde zincirler
İçimdeki savaşın galibini bekliyorum sadece.
Jiletin parıltısı umudumu parçalıyor yine
Bütün sevgim ellerimden akıp gidiyor
Işıklar kayboluyor aniden, karanlık kazanıyor
Savaşın mağlubu gene ben oluyorum.
İçim boşalıyor nefretin krallığında
Gözyaşlarım duruluyor, dizlerimin üstüne yıkılıyorum.
Nefretin yeni kölesi yere düşüyor.
Kulaklarımda gene o sesi hissediyorum
Hayır olamaz! O ses bile beni kurtaramaz bu labirentten
Söküp atamaz içimi kaplayan nefreti.
Ağlamaklı bir şekilde fısıldıyor kulağıma
Ama içim boşalmış artık
Nefretin hükmünden başka bir şey kalmamış
Ne bir gülümseme ne de bir sevgi sözcüğü
Kalbimi karanlığın çığlığı yıkamış.
O an, yüreğimin üstüne konuverdi bir hayat öpücüğü
Gözlerimden tekrar yaşlar dökülmeye başladı
O ses, ``SENİ SEVİYORUM!`` diye fısıldadı.
Hıçkırıklara boğuldum aniden
O ses de ağladı benimle, elimden tuttu birden
Labirentte koşmaya, acıdan kaçmaya başladım.
Yerdeki kızıl sevgilerim bana yol gösteriyorlar
Beni kurtarmaya çalışıyorlar o sesle beraber
Nefretin ölümle birleşen çığlığı beni yakalamaya çalışıyor
Mahşerin atlıları peşimden geliyorlar.
Ama artık beni köle edemeyecekler
O ses beni kucaklayacak
O ses beni tekrar hayata bağlayacak
Hayatımı ne kadar nefret ve acı kaplasa da
Sen beni asla bırakma n`olur
Tekrar kulağıma o sözleri fısılda.
Ben de farkına vardım her şeyin
Bu ana kadar korkmuştum itiraftan
Ama söyleyeceğim artık
``Ben de SENİ SEVİYORUM! O SES! ``
SEVİYORUM!...
SEVİYORUM!...