Dost Elinden Ölüm
Yaşarken vurur kırar öldürür,
Ne bir yetim ne bir öksüz güldürür.
Para satmıştır vicdanını,
Mükafatı ise kendi kurşunuyla ölümdür.
Kendi kurşunuyla ölüm nasıl bir şey sizce,
Kötü yapan bence sebebidir ölümü.
Dost elinden ölmek alın yazısıysa kalleşçe,
Varsın birde dost elinden tadalım ölümü.
Dostum der gel gezelim beraber,
Çatlasın düşmanlar teker teker.
Sonra dost dediğin sana silah çeker,
Ve sen buna dersin aldırma kader.
Ölmek güzel şeydir hatırlanıyorsa ölen,
Varsa sebebi öldürmekte güzeldir bazen.
Ama yinede acıdır dost elinden ölmek,
Bizde dost eliyle vurulalım can evimizden.
Bağırırsın kimse duymaz sesin,
Görürler görmezlikten gelirler seni.
Aslında ölümün değildir seni kahreden,
Dostun ele vermesi kahreder yüreğini.
Dost elinden ölmek ne kadar acı,
Sen buna kader mi diyorsun alın yazısı.
Kader değil bu bir hayat oyunu,
Öyle bir oyun ki kendi kurşunun alır canını.
Cevat Aydın
Cevat Aydın şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.