Gelmedin...
Bir şiir yazasım geldi derin gözlerinin derin manalarında boğulurcasına. Sana, seni senli duygularımla anlatmak için.
Senin adına senden habersiz..
Tıpkı bundan haberin olmadığı gibi, bu şiirden de haberin olmayacak.
Belki; yanı başındaydım çoğu zaman. Bir soluk kadar yakındım sana. Senin gibi olamadım. Yıldızlardan öte bir yakınlık veremedim sana.
Öyle bir zamanda girmişim ki meğer hayatına, çıktığımı bile anlamadın.
Bir haykırış olmalı bu şiir sana. Haberin olmayacak, şiirsiz haykırışlarımdan haberin olmadığı gibi Oysa hep duydun işine gelince beni, bazense kulakların tıkalı. Bu tıkaçlar sadece bana mı? Nedir sende bu bana karşı var olan duygu kıtlığı? Oya yakamozlar ne de güzel bu gece...
Gözlerin ne de güzel dalgalanıyor yakamozlar üstünde. Kırık bir sandal gibi.
Hadi çık o hiç giremediğin duygu denizinden, benim duygularımla boğulmadan çık öylesine güzel dalgaları yararken...
En güzel şeylerin çok çirkin bir şekilde bitişi, hiç olmadık bir şeyin; asla olamayacak bir şeye dönüşmesi ve bütün bu iç çekişlerin ve karmaşıklıkların arasında, sensin en önemlisi.
Çıkarken anahtarını unutmuşsun. Bu kaçıncı anahtar unutuşun bilmem kaçıncı evdeki?
Bu adresini hiç bilmediğin yada bilipte farkı göremediğin bu sıradan evden çıkarken, benden bana ait ama senin gibi görünen ne çok şey götürdün giderken...
İlk başta içini hiç merak etmediğin kalbimi, hiç bilmediğin, düşünemeyeceğin düşüncelerimin kopyasını ve en önemlisi ruhumu aldın. Taş heykellerden kalmadı farkım.
O yüzden gelmelisin.
Gelmedin...
Kim bilir hangi bilmem ne adresindesin...
Ya da kaçıncı yedek anahtarınla açtın kapını ama GELMEDİN...
Özlem Bayram
Özlem Bayram şiirleri