Ahmet...
Ahmet! Onun adı Ahmet. Bir köyün öksüz çocuğu. Kendinden ve pirinçten başka kimsesi yok. Pirinç; köpeği.
Henüz 18'ine yeni girmiş. Bir de sevdiği var sevildiğini bilmeden. İçten içe sevmiş onu Ahmet kendini bildi bileli. Ama şimdi biraz dertli. Evleniyormuş sevdiği...
Alev! Adı Alev. Ahmet'in sevdiği. Çocuk sayılacak yaşta daha 14. Ne anlar evlilikten, daha evcilik çağındayken. Onu alacak adamın 2. Eşi olacakmış. Kuma Alev. Bir başlık parasına, birkaç koyuna tav olmuş babası. ?daha iyisi can sağlığı?
Ahmet balık tutar her gün. alır sabahtan kendi elleriyle yaptığı oltasını ve gider göl kıyısına.
Yine öyle bir gün. farkı göl kenarında ağlayan Alev. Elinde oyuncak bebeği. Ahmet'in konuşması olur şey mi? Alev bu Alev. Hem sevdiği hem de yarı evli...
-Neyin var Alev?
-Bir şeyim yok Ahmet.
Hiçbir şeyim yok.
Ve birkaç gün sonra; Alev'in kayıp olduğunu öğrenir Ahmet. Bir gariptir yüreği. Balık tutmaya gider yine elinde olta, aklında sevdiği. Oltanın ucu kayaların arasına takılmış o sıra. Ahmet göle dalmış kurtarmak için misinayı.
Çıktığındaysa elinde büyük bir balık...
Balık; Alev' in cesedi...
özlem bayram
bir deneme...
Özlem Bayram
Özlem Bayram şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.