İlk pantolon!
O günler, sevgiye hasretti!
Sanki gönüllerde, şefkat tükenmişti!
Hiçbir masrafı olmamasına rağmen!
Her nedense esirgenirdi, ikram etmekten!
Kıyafetlerimiz temiz, ama yamalıklı olurdu!
Yalın ayak gezmek, zorunluluğumuz vardı!
Varsa şayet bir uzun don, büyük bir ikramdı!
Büyükbabamların, bahçesi vardı ama ne mümkün!
Annan ne diyorduk, analık olduğundan, yaklaştırmıyordu!
Ağaçlardaki meyveler bize, biz ise bir çare, arardık!
Yere düşen, kurtlu meyveyi dahi, alamazdık!
Ağacın etrafı süpürülürdü, izleri takip etmek için!
Çaresiz kalırdım, başka bahçelerden ikramlaşırdım!
Kimselerin olmadığı bir vakit, ağaçlara dalardım!
Telaş içinde, ne kadar toplarsam, süratle uzaklaşırdım!
Başka mekânlarda uygulardım, şikâyete kapalıydım!
Annem, çok fena döverdi, oklavayı her şekilde denerdi!
Naylon terlikle vurarak, her tarafımı alalardı!
Yemek istediğimi, meyveye hasret kaldığımı!
Katiyen söyleyemezdim, annem zaten mağdurdu!
Hem babalık ve hem de annelik, yapmaya çalışıyordu!
Beş günlükken annesiz kalmış, üç analıkla yaşamış!
Neler gelmemiş ki başına, kolumu kırılmamış!
Kafası mı yarılmamış, aç mı bırakılmamış!
Odunu geç getirdin diye, sırtı ateşle dağlanmış!
Anne fanilam kirleniyor diyince, keser darbesi almış!
Kime ne söyleyeyim, derdimi kimlere açayım!
Allaha bir İnancımız varmış, sadece onunla paylaşırdık!
Babama çalıştığı işyerinden, adi bir kumaş vermişler!
Annemler sağ olsun, sana bir pantolon, dikelim dediler!
Öyle bir sevinmiştim ki, dünyalara değişmezdim!
İlk defa, bana özel bir şey yapılıyor, kolay mı?
Nihayet, pantolonu giymek kısmet oldu, yakıştı!
Sevincimi paylaşmalıydım, evde kalamazdım!
Dışarıya fırladım, arkadaşlarıma gururla anlattım!
Arkadaşlar, Sümer'in bahçesine gideceğiz dediler!
Haydi, gidelim diye ısrar ettiler, dayanamadım!
Onlara katıldım, tel örgülerden geçtik ve ağaca çıktık!
Bekçi geliyor deyince, atladık kaçmaya çalıştık!
Bekçiden kurtulmak için, tel örgüden geçmeliydim!
Tam geçiyordum ki, duyduğum bir sesle sarsıldım!
İlk özel pantolonum, tele takılmış ve parçalanmıştı!
Orda yıkıldım, pantolonum değil, yüreğim yırtılmıştı!
Mustafa Cilasun
Mustafa Cilasun şiirleri