Merakın ummanın da kalan umutlar!

Olmasaydı neşeyi muhabbet gülmek mi?
Simanın envayı çeşidine bürünmeyi dilemek mi?
Geçmeyen ne ki, baki kalan şu gök kubbede?
Mazi derinliğinden gelen ayak seslerine inmek mi?

Ne bahtiyarsın ki görebiliyorsun, gizlemiyorsun!
Yegâne bir yol olduğunu içtenlikle itiraf ediyorsun
Duyulmayan çığlıkları dahi bir bir deşifre ediyorsun
Yaşların serinliğine dalarak bir seyri hal ediyorsun

Yalnız beklemek mi şahit arzı cihanın sakinleri nerde?
Sana umut ilga eden yağmurlar, martılar hani nerde?
Eteklerin uçuştuğu karanlık gecelerin eşsiz sakinliğinde
İçilen meylerin kadeh izlerinde, sinelerin gizemlerinde

Sana bahşedilen her emanetin, senden alınan sürenin
Hiç bilmediğin gizemlerin, senden habersiz gelişmelerin
Merakın ummanın da kalan umutların bıraktığın aşkın
Yaşanamadığıdır dilenen metanetin, kalınan çaresizliğin.