Tefekkür ettikçe ruhumu ince bir sızı alır!

Bak bir kez durma kafanı çevir de bak
Maviyle şekillenen her bir yıldızlara bak
Namütenahiliği ne kadar latif anlatırlar
Ruhun derinliğini ancak böyle yansıtırlar

Gece ah bu geceler, kimi deşifre ederler
Gündüzü terk ederek kimi tercih ederler
Hakikatin membaından beslenen yürekler
Kim için seferberler, kimi zikreder kalpler

İffetin, edebin, hayânın, her bir mananın
Bu hasletlerden uzak edinilen her zararın
Âdemi hakikatin, her mahlûkatın, zamanın
Nihayetinden uzak geçirilen zevki sefanın

Tefekkür edildikçe ruhumu ince bir sızı alır
Katlanılan onca çilelerden kimler ibret alır
Dünya kime kalır, günah her kimleri kuşatır
Mahşer neyi anlatır, kabirler ibret için vardır

Yürüdüğüm onca loş yollarda gemsiz halim
Düşe kalka yürüdüğüm takatsizdir dizlerim
Nefesin yetişmez sanki fırlayacaktı yüreğim
Ah şu nura hasret yüzüm, haşyette gözlerim