Ne güzel sevdaydın bulunmaz aşktın!

Sabahın ilk ışıkları sızmaya başlamıştı
Seni düşünürken uyuya kaldığım anda
Yaprakların arasında süzülen salkımda
Sanki sen vardın, yalnızlık umutlarımda

Sen nasıl bir candın ki can katan kandın
Kanımı kaynatan, yokluğunda sızlatandın
Hâsılı hep aranandın hasrette yaşatandın
Ne güzel bir sevdaydın, bulunmaz aşktın

Kendi akışına katan en nadide bir pınardın
Rahmeti anan vuslatı hatırlatan bir başaktın
Ne muazzam aşktın, cezbe anlam katandın
Cazip olandın, merakta koyandın, sevdaydın

Hani derler ya insan için önemli kareler neler
Tefekkürle geçirilen ibretlik seferler, perdeler
Kâinatta ki güzellikler, tahayyülde ki esrarlar
Ayağımıza gelen kısmetler kimlerindir bilseler

Geldik, habersizdik, kimdik, ne için yeşertildik
Bir fideydik, habersizdik, tebessüme hasrettik
Beşerdik, insanlığı öğrendik kim için kenetlendik
Nelerden edildik, sahipsiz bırakılan kederlerdik