Sevdasız Bir Gece

Yağmur yağıyor kimsesiz bir Ankara sokağına
Aslında sokağın kimsesizliğinden değil,
benim kimsesizliğimin üzerinden geçiyor
ayak izleriyle yağmur...
Kor bıçak saplanmış yüreğime,
Yağmur kan oluyor pıhtılaşmıyor
tükeniyor...ağaçlar gibi yalnızım desem, yalan
köşe başındaki solgun ışıklarım desem, şüpheli
kar siki evde bir adam var saçları upuzun
onun yalnızlığını seviyorum desem,
onu gece yarıları gözlüyorum desem, belki
Ayranci`da bir sokak, dondum sırtımı yağmurla yürüyorum...
Koy beni yaprağın üzerindeki yağmur damlacığına.
beni at, sonbahar yapraklarının küskünlüğüne
Yalnız bir kadın geçiyor çıplak, saçları kısacık...
bir adam sesleniyor ardından, kadın susuyor.
suskunluğu yağmurdan çığ...
-ben bigudili saclarımla, balkonda oturuyorum hala
titriyorum ve bu sokak tasvirini şiirleştirmeye çalışıyorum-
bir köpek geçiyor, ürkek adımlarla kadını izliyor.
yağmurun yerdeki su birinki tisinde boğulduğunu görüyorum.
simdi çıplak kadın ben oluyorum,
bir sokak fahişesi kadar hurum
bu gece tüm çıplaklığım sadece yağmura
yağmurla sevişiyorum...