Yalnızlığın Mağarası

Ankara`ya dönmek istiyorum
yirmi yaşımda, ayrı bir insan olarak doğduğum yere
sen Ankara'nın getirdikleriyle yorulan,
bir okadır da gençleşen insan.
nasıl da heyecanlanmıştım
Ankara sokaklarında ilk kez yürürken,
seslerimizi duyurmaya çalışırken.
yiğittik, gençtik-belki de toyduk altmış kuşağına göre-
yine de içimizde yanan ateşle,
namludan fırlamaya hazır birer kursunduk
askımız kadar sevdalıydık yaşama
kocaman gözlerle dikilirdik, hayatin karşısına
ne de gençtik!
kara çalamazlardı gençliğimize
ne kadar dosttuk, ne kadar paylaşırdık
son nefeslik sigaralarımızı
umuttuk, tutkuyduk
yaslarımızı halaylarla türkülerle boğmaya çalışırdık
üşüyorum, artık bu dünya okyanusunda
kulaç atmak, yüzmek istemiyorum
gökyüzü aydınlık, bahar geliyor
tüm üşümelerime inat
bir şiir işitiverdi yüreğimi
mısraları tekrarlıyorum hızlı
yetmiyor, buz kesiyor yalnızlığım...
Ankara`ya dönmek istiyorum
ve iki çift göz beliriverir gözlerimin içine
akar kaybolur, ürperirim.
birden çiğlik çığlığa öpüşen bir kadın!
şiir mırıldanıyor bana
ağlıyorum usul, Ankara`yı anlatıyor bana...