Şiir Çökmüş Yüreğime

Şiir okuyalım, sen ben ikimiz
benzeri çokça olan şiirler
yani yasam gibi, yani olum gibi
yani ne bileyim, ayrılık gibi...Nazımı oku bana ağlayarak,
ben de Asaf'ı okuyayım
neden beyazın birinci seçildiğini
ya da neden sonbaharın süpürülmediğini
ve yalnızlığın neden paylaşılınca, yalnızlık olmadığını
-oysa yalnızlık paylaşılsada,
ya da yüzlerce kişi arasında olsalda yalnızsındır.
sevdiğimsin ama bu yetmiyor, y-a-l-n-ı-z-ı-m.-
bunları uygun bir ses tonuyla değil,gülerek okuyayım.
sen ağla, ben güleyim
şiir okuyalım...upuzun sabahlar gibi
sonra aydınlık değil sırf, karanlık şiirleri de okuyalım
içimizi karartmak için değil,
mumu söndürmemek için, alevi güçlü tutmak için,
okuyalım her çeşit şiir...
bu zamanda en kotu düşman alışılmışa alışmak,
ayak uydurmak, düşünmeden
ve en kotu şey hazırlopçuluk,
sanki beynimiz, şiirimiz yokmuş gibi
sairleri çok severim, sairin gönlünde
tonlarca mayalandıkları için,
şiir severleri çok severim,
yeni dünyaları buldukları
ve hazırlopu öldürdükleri için.
geriye kim kaldı bir düşüneyim,
belki de saymakla bitmez, çoktur benim sevdiğim.
şiir okuyalım...şiirin sonuna gelmemek için
sonları sevmem bilirsin
hele yasam sonlarını,
şiir sonlarını, sevda sonlarını bilirsin.
bir son vardır ki onu çokça severim
hasretin sonu, hasret
bitmeyecek gibi gelen, hasret!..