Beynimdeki Düşman

Sıra dışı adamlardık dört adamdık altı üstü
Seneler geçtikçe büyüdü içimin yangınları
Azizliğine gelmiştik zamanın nasıl geçti bilemedim
Şimdi arkama dönüp baktığımda iki küçük el
Birde kırık kırık olduğu kadarda olgun bir kalp
Artık huzur verin yaşama saygı görmek kadarda
Saygısızlıgı ilgisizliği yaşamın cok garipti

Yogun isteklerden hariç sok eden sadece ölüm
Şaşırtan ölümden öte aşkın yok olması gibi birşey
Ne zamanı yaşayabildik açılamadık engin denizlere
Nede zaman bize ayak uydurabildi dedim ya
Sıra dışı kahramanlardık 4 kişiydik altı üstü
Ne bir tuzak ne de pusu kurdu yollar engel olamadı

Kendi sebeplerine acılarına boyun büktü
Hayatın esiri degil sanki kölesiydi insan
Kamçıladıkça acıdan dertten azim istek geliyordu
Sarsıldıkca aşktan sevgiden yolunu degiştirip kaçamıyordu
Şimdi okyanuslar kadar geniş olgun düşünceler
Beynimdeki düşman hararetli beni dertlere salan

Kutup yıldızı gibi parlak düşünceler bulmaca kadarda zor
Savaştan cıkmış düşmana yenilmiş kadarda yorgun
Sebebi açıkça basit beynimdeki düşman beni dört ruha bulayan
Beynimdeki düşman bir uçurumdan kendini atarcasına
Coşkulu yaşamdan kaçarcasına korkutan beynimdeki düşman