Bir Efsaneydi

Hadi yakınlaş bana gelirsen ölmem korkma gülmem sana
Çıkar gelirsin diye bekledim sabahıma gece gecemde gündüz gibi
Aşk gözümde gelişse ellerin kavuşsa dudaklarım kurur
Güzelliğin sana verilir seni senden seven aşkın yürekte sinemde durur
Dogru degil ki kızıyorum güvenmemen acı olurda bir gün limanıma yanaşırsa gemin
Dudakların hasret çekecek herşey sana sarkımızı özletecek
Herşeyde bir bir şey arayacaksın o bir şey bile beni hatırlatacak sana
Kavuşmayı olurda ben senden cok istersem sende ogün bana dönmez gülersen
Dünya güzeli olsa bile bedenin ruhuna huyuna küser giderim
Kendine yaşı küçük bir sevdaya gönül verdim seve seve gonca gül açar sana
Ben sevdalı o yaralı güvercin ürkek sevgisi kor ateş
Çok sevdi seni gönlüm vurgunlarda bu defa aşkıma gelsen ya
Dünyanın sonunda kıyametini koparsak ne olur doyaman dayanamam sana
Kıyamam sevmelere gül olsan koparmaya kırmaya

Kara sevdam dinmiyor sızım sızım dert delirmiş sen yoksan ben anlamam
Benden fazla seni sevenmi var gözlerini geçiyor kara kış soğuk üşürdü eller
Bir efsaneydi senle olmam bir ümit ver bana bulutların arasında
Unutturma aşkı aklımda ol herzaman fikrime sahip ismimi seven bir eş
Başka ne isterdi senden sonsuzluğa giden o yolda sevmenden başka
Aklımdasın hala düşlerime engel değil duygular adını koy bu vurgunun
Durdursalar zamanı vakit sana yelkovanı sen akrebide ben
Aramızdan saniyeler geçecek bu saniyede aşkımızın simgesi

Adını varsın sen koy cesaretim var güneşin yeni güne doğuşuna sana
Sana sevdana adına aşkım var gecelerde kalkıp yokluğunu bulmak
Hece hece satırda yazmak dilimde tarifsiz seni anlatmak umutta çırpınış
Ne olur gitme sen acıları unutsakda yüreğe kazınır sözler
Anılar koşsam sana doğru yakıyor kalbim yarin yolunda zor geceler
Acımasız benliğimle yapayanlız yaşıyorum zalim yürek ağlarmı sanıyorsun
Damla damla yüreğime saplanırda nutkum tutulur boğazım daralırda belli etmez
Son çırpınış kara sevdada hala hislerimde silinmez anılar var

Korkuyor belki faydaları ne yapsam asil bir rütbesi var nede olsa
Artık seni takıyor kalbine rütbesinde şafak gün sayıyor gözlerine
Bir seni senin kadar benden fazla sevsem düşerdim yoluna
Uzanıp dizlerine aydabir yılda bir görsem ben sana değil kalbine sözlerine yenildim
Diz çöker şimdi dağlar,denizler coşar depremler,fırtınalar küserde yine yoksun
Sen gülmelisin o gülüşüne bir degil umarsız bin can feda
Öpüşüne hasret geri döndüremem geçmişi gelecegi neden ağlatıyoruz peki (|)
Bir efsaneydi hepsi bana beni unutturan hayata bağlayan bir efsane gelişinde gözlerim