Bana bu Ten Gerekmez

bir cana katmışım yüreğimi
ruhunda buldum sevilen sevgiyi
yaşıyorum olsan da olmasan da canı
biliyorum bilsen de bilmesen de sevdayı
bana bu ten gerekmez ruhunda aşkım

yürek bir söz için kul köle
kalp bir göz uğruna deli divane
sevenlerse kara sevda içinde
saatler geçmek bilmez ise
dünya dönmez durmuş ise
bana bu ten gerekmez kalbimde askım

geceler avunsa sensiz
günler bitip tükense hissiz
zaman unutsa yaşamayı nefessiz
gözler kapansa uykuya sessiz
yine gelişin olurda yokluğun anlamsız
bana bu ten gerekmez canımda aşkım

okyanuslar sitem edecekse
balıklar dipsiz gidecekse
insanlar aşksız ölecekse
ormanlarda dumansız tütecekse
nehirler durulup dinlenecekse
bana bu ten gerekmez içimde aşkım

gitti giden ufuk kara toprağa
ser güzel sebepler oldukça varlığa
yine özlemek vardır sadece yüce anlamda
hasret durdukça ölüm gibi kapında
sevmek kaçaktır bu kez korkak yarına
bana bu ten gerekmez yüreklerde aşkım

leyla mecnunda ne bulduysa
kerem aşkında yanıp kavrulduysa
yunus sevdasını tanrıda bulduysa
mevlaya kapanıp diz çökmekten başka
celaleddin ruminin insana hümanistlik tavrıyla
sev arkadaş gerçekten sev sevgin sonsuza
bana bu ten gerekmez yoklukta aşkım