Dipsiz Kuyu Karanlık Düşler
dipsiz kuyu karanlık düşler...
bundan yıllar önce kaybolmuş bir çocuk
dersem
tanıyamazsın
küçükken üşüyen yalnızlığıyla
dokunsam
tutunamazsın
bir ipucunun ardından gelen
anlatsalar kaybolur gizem
ağlasa
duyamazsın...
güçsüz gülüş göz kapaklarında
donup kalan yağmur damlası
dipsiz kuyu karanlık düşler...
gecenin bilinmeyen anı
göremediğin biri hikayenin
diğeri kendinin hayatı...
çocuk gecenin sokağında
elinin cebinde yırtılan gömleğine,
bir ağırlık çökerde gözlerime uyursam diye
sokak lambalarıyla dans ederken düşlerinde
bir kadın sesine bilemedin annesine
ağlıyor savrukluğundan
oyuncaklarımı yatağımı derken yine
aynı yerde görüyor sabahı...
bir çocuk neydir bilinmezdir ellerinde
şiddetin rengi bedeninde
bırak desen uslanmaz bırakmasa olmaz
biri şiirin
diğeri hayatın son noktası.
Cevahir Evren
Cevahir Evren şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.