Sokağımın Silsilesi-2
Uzun ve dar bir sokak benimkisi
Oto alarmı, karyola gıcırtısı
Bu da bekçinin sesi
Gece geçtiğimi düşünürüm
Yalnız geçtiğimi
Ara sıra yanan ışıklar da olmasa
Ve aynı kaldırımlarda yürümesem
Kimse hatırlatmaz içtiğimi
Yabancı değilim bu duruma
Bu benim
Sokağımın silsilesi...
Sessiz bir gece. Karakoldan geldiklerini görüyorum, ellerinde kelepçe. Yaralı sanırım sabaha kalmaz derim, belki sonuna kadar oracıkta beklerim.
Yorgun bir gece. Boş gezdiklerini görüyorum, işten çıktılar az önce. Kalmış demsizliğinde, grev var tanımlayamadığı sorular aklına geldiğinde.
Soğuktur gecelerim, belki soğukluğundan değil ıssızlığından titrerim. Düş üşür yüreğim belki sokakta gecelerim, anlamsız olur düşünmezsem gecelerim.
Sessiz bir bilmece zamanına yanayım bulamadım sabaha kadar bir gülmece. Bir korku var bir koku var bir kovalamaca soldan sağa üç kelime bilene kolay bulmaca...
Issız bölge, arkamda bir soluk önüme doğru uzanıyor uzunca bir gölge. Şimdi ben yürüyorum, ısınıyor ensem bir acı oluyor soğuyor kırmızılığında kanlarım şimdi ben sürünüyorum.
Sessiz bir gece, ama dünden daha gece.
Sessiz bir gece, ama üşümüyorum, üşüyor muyum sence?
Yorgun bir gece, ama dünden daha gece.
Yorgun bir gece, ama koşuyorum, korkuyor muyum sence?
Uykusuz sabahlara değil uyuyamadığım gecelere kızıyorum, çünkü ben sabahları değil geceleri yalnız kalıyorum, ben sabahları değil geceleri sabahlıyorum, ben sabahları değil geceleri ağlıyorum...
Ve geride bıraktığım sevgili, üzülüyorum sana inanmıyorsun ama seviyorum seni, belki kendimde inanmıyorum ama hep düşünüyorum seni.
İnanmıyorum geride kalmışlığım hiç ölümü düşündün mü? Acaba düşünüyor musun beni, yoksa hayallerimi mi yazıyorum `geride bıraktığım sevgili`...
Cevahir Evren
Cevahir Evren şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.