Zaman
Bizim zamanımızda eskidiler
?bizim zamanımızda...' diye
söze başlayan eskiler.
Onlara mı ait ki bu çelimsiz dize,
Devayı aleme reva gördüler.
De: akıp geçen insan, de.
Noktayı ziyan edip,
İsyankar virgüle denk getirdiler.
Tasviri muhal sitemi ayaklarına getirdiler.
Oysa kayıp giden; zamanda
Bir başibozuk sifat tamlamasi,
Bir buhran zinciri kopuk şu emsalsiz insan.
Zaman ve mekan ikilemdir, ikilemdedir.
Sıkışık bitiştirimlerde umarsız ve yılışıkça
Bir garip heyecan arayan,
Kaoslara kısılmış bu hayatperest hayatta
Zamana hibe edilen insan,
Zamanı hibe eden yine insan.
Kısacası ve türkçesi
Kayak: zaman
Kayaktan kayan: insan
Akıcı değilse nehrin buğusu gündoğumlarında
E o zaman dur , de!
Durdur şu akiciligi,
Güneşe dogru tut ve hafifçe çevir müfredatlari
Biz aya dönelim ve dönmesin dünya.
Tamam şimdi oldu,
Dinle soruyorum
Nasıl tanımlayacaksın evveli?
Ve hadi bunu da bırak
Bana ?an' denilen dehşeti anlat.
Durdu mu kanayan yaran?
Elimle bastırıyorum ve işte kalakalıyor dünya,
Durdu mu şimdi zaman?
Hani akıyordu,
Hani geçiyor, gidiyordu?
Tesbit et o halde geceyi, beyazı
Göremez isen gündüzü ve siyahı,
Renksizliğe bürün ve öğren bitimsizliği!
Şunu bil yeter derim;
Zaman hem sabit, hep daim
Bir de kendince münferit.
Ta ki sur üflenmeyedursun
Ve zaten o an doğacak ve ölecek
Leylekten düşen bu çocuk,
Bakilerden ilgi bekleyecek olan bu çocuk.
Çünkü; anımsanmak bir şiardır ona.
Onun içindir ki adı ?anı'
Nasıl ki sevinç yumakları örer dimağında
İpliğinde cıngır cıngır eden bir dizi boncuk
Dağılır ve acıkmaz karnı ezintiden
Hatrına uğradığı bu hazin sonuç.
Zaman da böyledir pekala
Öyle söylenegelir:
?bu seyir kafi, mutlak diğer seferde'.
Açıldıkça eskiden söz
Azımsanmışlık hissi sarar benliğini,
Bahis konusuna müşterek olmazsa derinden.
Elma şekerine muhtaç olmak gibi
Dalında güzel çiçeğin
Bundan bihaber çiçeğin
Arının gidişine ayrılığın gelmesi gibi
Olmak ya da olmamak gibi
Olacak gibi, olacak olanlar gibi!
Vakite olur bırakmaz bu dipsiz kuyunun dibi.
Belli ki anılmak hoştur,
Hatta rakip kalmaz ise
İnsan ve zaman yarışır durur.
Netice;
Kayıp-kazanç
Galip-mağlup
Veya hiçbirisi,
Ne garip değil mi?
İçtiği sudan inlettiği cismaniyi,
Ettiği edadan utanç verir bu zaman.
Bilinir elbet ki
Kayaktan kayan bu şemali düzgün mahluk,
Somuttur ve adı ?adem'dir.
Olduğu yerde çakılır kalır zaman durur,
Yenilerin deyimiyle:
?öttürülen borunun ardına
kavramlığı kalmaz bu soyutun'
Fazla söze hacet yok,
Zeval bulmuştur zaman,
Keder yüklenir, içlenir, kıskanır,
Ancak böyle alınır
Bir saltanat bir padişahtan,
Surdan öncesi vardır ve sonrası.
Bakilerin yanında artık
Ne arasın zaman!
İsmet Durbaş
İsmet Durbaş şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.