Volta
Kanrevan mezbaaların altında
elleri saklı tutulup,
yeryüzüne çıkmaya yüzü tutmayan yürek
Haşeratlar çatlaklardan fışkırmaya meyletmiş
kozalar çatlamış,ipek böcekleri
sırtımda desenler çiziyor
İpek böcekleri benim sırtımda ölüyor.
Yerin altında yürek mapushane içinde
bir alemi saklayadursun
Bu ellerim kanrevan içinde
arsızca volta atıyor
Topuklarımda dikenler can çekişir
dikenler her saplanışında bir umut daha ölüyor
üzerinde adımlarımı bıraktığım
kor parçaları bir bir sönmüş
diz çöküp benden medet umuyor.
Ve fakat, yok yine yürek bende
Gündoğumlarında hecelerim toprağı eşeler
Bir tas su
bir kuru fidanın dibinde
beni aklamakla meşgul
keza yürek yine yok bende
Gittigideli dökülen her yaprak benden soruluyor
O bir alemi saklayadursun arzın dibinde
bu ellerim kanrevan içinde
arsızva volta atıyor.
İsmet Durbaş
İsmet Durbaş şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.