Tek Eser

Penceremin perdesini çoktan çektiler
yüzümü gözümü bir de gönlümü örttüler
artık ışık değmiyor bana
unuttu mu beni
güneşin hasretine doydum
o da eskidi odam gibi
bir rutubet kapladı ki beni
kokuşmaya yüz tuttum
bir de yıkılsam adam gibi
artık eskidim mi
yıkılsam ki yıkıldım
kaldı ömrümün tek eseri
göz çukurlarım nehir yatağı gibi.

İsmet Durbaş