İçsel Serzeniş

Sana elimi uzatıyorum canım taa uzaklardan
Parmaklarımın ucunda atıyor kalbim şu an...
Geç kalınmış bir açılımın serzenişi bu
Tutunca hissedeceğin
Hissedince kavrayacağın
Yüreğimin derinliklerinde çırpınan o ürkek kuşun
Kanat çırpışlarında ki ahenksizliği...

Sana elimi uzatıyorum canım
Bir duygu seli bu avuç içimin sıcaklığında dışa vuran,
Islaklığınca boşalan iç çekişlerimin hıçkırıklarına boğulan
Katmerli samimiyetimle yıkarak duvarları
Sana taa yüreğimden kopan
Elimi uzatıyorum.....

Sana elimi uzatıyorum canım
Parmaklarımın her hareketinde duyduğun o ses
Katmer, katmer acıları soğrumuş
Bir körpe yüreğin sesi
Ve o elin getirdiğini rüzgar sanma
O en körpe yürekte kopan fırtınanın nefesi....

Sana elimi uzatıyorum canım
Sanki yüzyıllar gerisinden
En esirgenmiş duyguların
En köhne kurallarını yıkarak
Bir yeni başlangıcın müjdecisi
Beklenmeyen bir postacının eliyle uzattığı o
Beyaz üstüne düşen siyah gölgeleri gönderiyorum...

Sana elimi uzatıyorum canım
Parmak uçlarımda parlayan yüreğimin güneşi
Ve o güneşi besleyen otomlar değil
Kalbimin her tek atışında çoğalan
Sevgimin ta kendisi.....

(İstanbul,26,03,1999)