Gurur

Senle başlar ve yine senle biterdi ümitlerim
Hayal gücümün sınırlarını çizerdi aşkım
Bilmem ki neyleyim...
Bilsen sana kendimi ne denli hazırladım
Ama sen öyle kırdın ki ümitlerimi
Yazık...
Ne ben sevebilirim başka birini
Seni sevdiğim kadar
Bilirim
Ne de sen...
Yazık....
Açıklaması zor bir nefret, bir kin besliyorsun içinde
Gururun nefretinin önünde bir perde sadece
Kurbanı ben oldum
Olsun...
Bırak kalkanın olayım
Seni mutlu edecekse
Rahatlatacaksa seni
Bırak nefretinin ateşinde yanayım
Bırak günah keçin olayım
Bu kadar mı zor anlaşılmak...
Bak anlatıyorum her şeyi
Anlatabiliyorum artık
Demek ki imkansızı başarmışım
Aşılmazı aşmışım
Gemim açık denizde kasırgaya yakalanmış
Su almış çelik gövdem
Neredeyse batmışım
Ama ben direnmişim yılmadan
Ölüme savaş açmışım
Onca şey yaşamışım lakin
Mühim olan ben artık limana varmışım
Bırak da hedefimi vurayım
Kabul et sevgimi
Anla sebeplerimi
Ve affet artık bu seven kalbi
Ya da sil
Gerçeklerim rahatsız ettiyse seni
Sil beni
Yeter ki bileyim her şeyi
Kendimi bildiğim gibi....

Gel yazık etme
Beni kaybetme
Ve beni de senden mahrum etme
Gel etme
Sevdanı ilkel benliğine
Gururuna kurban etme....

(İstanbul,21,02,1998)