Ölçü

Ölçülü olmayı öğrettin bana sen
Çelişsen de kendinle yine direttin bana
Ölçülü sevda
Ölçülü sevgi diye
Hani ya, sevgide ölçü olmazdı?
Hani ya, ölçülü sevgi, sevgi sayılmazdı?

Ölçüsüz acılar yaşattın bana
Ölçüsüz sevgi deryalarında
Hani alışmıştım ya ölçüsüzce dalmaya
Ölçüsüz derinliklerine aşk deryasının
Hesap bile etmeden tüpümdeki havayı

Zaman ve mekan atlatırcasına
Ölçülü olmayı unutturmuştu bana ölçüsüz sevgim
Ve onca sevgiyi barındıran yüreğimeydi
Beslediğim o ölçüsüz güvenim
Ve ölçüsüz derinliklerinde vurgun yediğim güne kadardı ölçüsüzlüklerim.

Olsun, varsın.
Vurgun dediğin vurur geçer
Lakin, ölçüsüzlüğe ölçü vurmak
Yüreği dizginlemekten geçer
Yar... Yar...
Kolay mı yüreğe söz geçirebilmek?
Deryayı kurutmak
Sevdayı sulandırmak gerek
Hesap kitap meselesi bu
Kaç dirhem sevgi kaç dirhem acı eder
Tartmak gerek
Yüreği santimetrekarelere bölüp
Kat karşılığı kiraya vermek gerek
Ölçülü sevgi çıkar barındırır içinde
Çıkarların çatıştığı yerde durmak gerek
Oysa yürek ölçüsüzce savrulan bir azgın küheylan
Dizginleyebilmek zor olsa gerek...
Ya koparırsa dizginleri. O zaman...
Gözünü bile kırpmadan
Ve asla dönüp arkana bakmadan
Şakağına bir kuşun sıkabilmek gerek
Yar... Yar...
Onun için bile
Mangal gibi bir yürek gerek...

(İstanbul,21,02,1998)