İkindiler Dokunuyor Kamunun Böğrüne
Sabah mahmur değil artık
Güneş yine doğuyor ak örtülü rahibeler kadar soğuk
İkindiler dokunuyor, kamunun böğrüne
Kamu ahlıyor, ihliyor
Oturuyor sepetten oturağında
Hayatı anlatmaya çalışanlar var
Sütünü içerken düşlerini geçemiyor
Pipisiyle oynuyor bir çocuk
Koro:
Her zaman yazgısız sanılmadı mı
Peygamberler boşuna mı geldi ey insanlık
Sevgilisi kibrini sevmedi onun
Ama önce yüzünü
Sıralanabilir çok şey
Düşlerini
Unutulabilir mi birşeyler
Yakarışları mesela
Sıradan bir katolik kadar kabullenebilir mi tanrısı
Ya karısı.
Yeşil bürümesini çekiyor ve yürüyor
Eksenini kırıyor ama bir başkası
Dönüyor yor yor yor...
Koro:
Eskittim ekşi yüzümü
Gül yeni yüz ver bana
Geç geldiğini sanarak zaana
Özür diledi dünyadan ve haritasını çizdi
Her ülkenin bir tapınağını gezdi
Kamuyla bütünleşmedi
Kedileri hiç sevmezdi
Çoğaltabilir bunları
Beni
Babasını
Anılarını mesela
Koru:
Düdüklerinizi kendiniz öttürün
Konuşabiliriz pek ala.
İlhami Atmaca
İlhami Atmaca şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.