Dostlarım Aylaklarım Benim

Umarım geç kalmamışımdır randevuya
Yeşil paltomun rengi solgun görünmez umarım
Albenim her zaman korur beni
Kem gözlerinden büyücülerin dillerinden
Beddualardan, korur beni yazgım

Çansız kalmamış kırların çocuğu olduğumu
Nasıl anlayabilirler artık
Söylemim değişmiştir
Yürüyüşüm hiç benzemez
Dağ çocuklarının yerin kalbini deşen yürüşlerine

Üstüme yıkılıyor kıyımlar
Uçsuz bucaksızım
Eylemim şehir eşkıyalarının üslubundan farklı
Taşıdığım bütün kaygılar hüznün bulutlarıdır
Ve hüzün bırakmıştır bizleri
Arkadaşlarım bunalmakta bundan ötürü
Kurallarım kalmamıştır
Çağdaşım, hoşgörü ergin kıldı beni
İyi öğrendim işimemeyi de yaralı parmaklara

Ben, artık bir şairim
Bu artık yaşantılardan bıkan
Yüzümde gülümsemeler var
Yordamım yok, işkilliyim yaşananlardan
Aşkın üstüne düşmüyor gibi delikanlılar

Dostlarım, aylaklarım benim
Ağzımı bırakıyorum, yoruldum artık
Konuşmalardan
Beni kınamayın, ülkemi seviyorum,
Düşlerimi de

Kendi içimden uzaklara gidemeyeceğimi biliyorum
Ve uzaklıkları kalbimin, yakınlaştırdığını

Dostlarım, aylaklarım benim
Umarım geç kalmamışımdır
Yeşil paltomun rengi solgun görünmez umarım.