Ben Durmadan Geberenim
Şehrin kalabalığına karışan kız unuttu beni, ırgat tenimin
Utancı, onu ürküttü belli, toprak kokan tenim ve ellerim.
Onu arayamaya gücüm yetmez, bulsam denizler köpürür
Ve taşar. Martılar çığlıklanır birşeyler olur işte.
Taptazeyim. Tenim ve hamurum yeni yoğrulmuştur.
Toprak kokuşum bu yüzdendir sevgilim. Şairliğim
İnsancıldır. İnsanlığım şairce. Kaçma benden, şehir
Benden kirlidir.
Doğrudur, durağım yok benim. Ben gidersem hep böyle
Giderim. Yol biter, ben bitmem. İçimdeki aşk, sana da
Yeter, bana da. Kader derim. Çünkü kader vardır. Gerçektir.
Ben istemesem de döner dünya, istemesem de insanlar
Ölecektir. Kader derim sevgilim. Çünkü tanrı gerçektir.
Nasibim beni peşinden sürükledi. Payıma sen düştün,
Ayrılık yok, ulaşılmaz bir kederim.
Issızlığıma düştün ansızın bir şarkıyla, başlayan ve bitenim.
Senaryolarımın hepsinde esas kız sensin, ben yalnız bir serüvenim.
Dara çekiliyorum. Deniz bitiyor, silah sesleri, çığlıklar
Ve alkışlar büyütüyor içimdeki sancıyı. Bir emir. Yeşil gözlerinde
Üzülenim. Madem matem tutman gerekmiyor ardımdan.
Ben durmadan giden ve durmadan geberenim.
İlhami Atmaca
İlhami Atmaca şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.