Annemin Yüzünü Hatırlıyorum Bunaldıkça
Kalbimde yeise yer yok, leylaklar sarkar
Şapkamın kenarından, akşamüstleri kahır
Dolaşırım habire sokaklar kalbime çıkar
Nasıldır acının kalbine damlayışın söyle
Acısuyu gelir gibi ağzına sunturlu bir sözün
Açılacağın bir deniz de yok senin, yürüsen
Peşinden gelir arsız kahır
Annenin yüzünü hatırlarsın bunaldıkça
Annler, Allah gibi ancak bunaldıkça hatırlanır
Uğrak kahveler bulamazsın, birkaç aşina yüz
Yalnızlık heryerde yalnızlık
Sıcak bir bardak çay, heryerde çaydır
Ihlamur kokulu sokaklarına uyanamadığın
O çocuk berraklığındaki şehir
Sadece hatıralarında vardır
Ödeşecek bir şeyler ararsın ardında kalan
İlkgençyazlarda aşık olduğun kız
Şimdi mutlaka anadır
Yani güzel kardeşim, yaşadıklarımaza hayıflanmak
Düşündükçe çoğalacaktır
Ardımızda biriktikçe ukdenin veryansınları
Başımız beladadır
Bak, bahar geçiverdi kaldık yine
Bu kaçan kimbilir kaçıncı bahar
Anlamakla yoruluyorum bazan
İçimde acı bir hüzün var
Annemin yüzünü hatırlıyorum bunaldıkça
Ve Allah'ı.
İlhami Atmaca
İlhami Atmaca şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.