Papirüs

Geri döndüğünde saçları örülü kızlar
Matemi sordular karagözlerini süzerek
Ne oldu dediler, ne oldu babamıza
Onun elleri neden soğuk, neden dokunmaz, susar bize
Dediler ve akasya ağaçlarının gölgesine gizlendiler
Ve gölge serinletti onları
İstanbul rüzgarıyla hababam
Islık çaldılar gece, korkutulmuş hayvanlar kadar ürkek
Sekerek yürüyüşleriyle çaldılar
Hayatlarının en güzel zamanlarını
Oysa satır aralarına gizlenerek yaşayanlar
Hiçbir zaman gerçeği bulamayacaklar

Papirüs
Yani adımıza düşülen im düzlemi
Tarih sorguccu, firavunun okşayan elleri
Ne nefertiti, ne tutan kamon, ne ra
Rahatsız eder bizi
Tükürülen aklımızdır bizim
Çünkü dileklenen herşey yalan ve riya
Saatlerimizde cesetlerimizin lekesi
Ve güneşin sırrı
Dulgaya düşen rüya
Bilinen aşk acısı, rahmetin ve inayetin
Koruyuculuğuyla

Papirüs
Yani uzaklardan böğüren altın buzağı
Kendi kefenlerimizi kendimiz dikeriz
Rızkı ve aşkı veren
Esirgeyen, bağışlayan Allah adıyla
Esirgeyen, bağışlayan Allah adıyla
Çözeriz bilmeceleri

Ey deniz, suyunu ödünç vermen için geldik dediler
Sonra, babamızı unuttuk
Çünkü baba, baba olmaktan öte bir şey değildir
Ve bir gün ölüverir.
Bilgiyle geldik, erdem ve tevazuyla

Papirüs
Yani gizil iğrentili düşlerin düzlemi
Aşkın ve hasretin gövdesi
Beni izleyen sessizliği fikrimin

Gece acımasızlığını zavallılara gösterir
Ama çok zavallı da korunur onun örtüsüyle
Ve ruhum zaten karanlığa düşmüştür
Işığım olmayı beceren bir alev düşleyerek

Kısaca sancılı ve korkağım
İçime düşecek ışığı yakalamalıyım.