Kimsesizliğimi Hatırlatan Ahmak Gülüşü Arsızlığın
Sokaklardan sarkan kızlar beni kolluyor
Ve ben kollanmaktan bıkkın taşlıyorum ardıç kuşlarını
Hatırladığım zaman geçyazlarda biten sevdamı
Alkışlıyorum ustaca ihanetleriyle üstüme üstüme gelen
Sevgilimi, dostlarımı, inançlarımı
Birden herşeyin korkunç, korkunçluğun herşey olduğu
Bir dünyaya savruluyorum.
Beni babası sanan, babasını ben de özleyen ve
Babasının hıncını benden alan sevgilim
Irgalıyor beni ahşap ve iğneli bir beşikte.
Oysa uykularında bile beni yakalıyor. Sadece bana
Yaslanıyor, ben de boğuyor kendini varamıyor farkına
Ayın nedense.
Şimdi vitrin mankenleri kadar soğuk bakışlarım var
Benim.
Tanrı odin kadar güçlü ve katıyım.
Böyle arkası düşünülmeyen bir hayatın içinden
Paylanmış biri olarak.
Her gün bir kuş geçiyor penceremden, bir dostun diline
Düşüyorum o zaman. İşte o zaman dökülüyor
Parmaklarımdan dikenler,
İşte o zaman çözülüyor dilimin bağı
Ve taşlıyorum ardıç kuşlarını
Merhaba ey acı
Taşlıyorum ardıç kuşlarını
Taşlıyorum artıç kuşlarını
Ardıç kuşlarının kanatlarını.
İlhami Atmaca
İlhami Atmaca şiirleri