Mürüvvet Teyze`nin Kurabiyeleri

Ankara`da
Akdeniz caddesinde,
Ocak apartmanında otururduk.
Apartmanın adıyla dalga geçen,
Büyümeye hevesli çocuklardık hepimiz.
Kışın geldiğini
Kapı komşumuz
Mürüvvet Teyze`nin kurabiyelerinin kokusundan anlardık
Okulların açılmasıyla birlikte,
Mürüvvet Teyze`nin kabul günleri başlardı.
Kabul günlerinin o pürtelaş sabahlarında,
Kurabiye kokusu sarardı tüm apartmanı...
Tatlı kadındı Mürüvvet Teyze,
Bir oğlu bir de kızı vardı.
Oğlu Murat`ın takma adı j.r.`dı.
Ablamınki ise Sue Ellen...
Malum, televizyondaki Dallasın oynadığı yıllardı.
Bana mahallede Pamela olmayı yakıştırmışlardı..
Elbet bir de Boby`im vardı;
Adı Can`dı.
Mürüvvet Teyze`nin kızı Çimen,
Sarı saçlı, yeşil gözlü bir kızdı ;
Güzeldi.
Gizli gizli onu kıskanırdım.
Güzelliği için değil,
Kurabiye pişiren bir annesi olduğu için kıskandığımı,
O apartmandan taşındıktan çok sonra anladım!

Ankara`ydı.
Akdeniz caddesi,Ocak apartmanıydı.
Okullar açılır, kabul günleri başlardı.
Bizim evde hiç kabul günü olmazdı.
Mutsuzdum;
Dallasçılık oynardım...
Mutsuzluğumun ortasında yükselen,
Mürüvvet Teyze`nin kurabiyelerinin kokusuna
ve hayata asılırdım!