Hürriyet

Alıp başımı gitmek istiyorum
Bir sokak çalgıcısını takıp koluma
Sözlerini anlamadığım bir lisanın ezgisini mırıldanarak
Toprağı yeni sulanmış bir papatyayı koparıp kökünden,
Takarak saçlarıma...
Tarihe yazıp geçmişimi,
Ve geleceğimi kapatıp fallara
Alıp başımı gitmek istiyorum..

Vazgeçtim
Kurşuna dizdim işte tüm hayallerimi
Siyah önlüğümle eve dönmek için binmeyim o okul otobüsüne
Geç kalmayım hiç,
Babam beklemesin köşede
Tırnakları kırmızı ojeli bir çift zarif el
Elmalı turta koymasın önüme...
Kolalı beyaz yakamı bırakın kirli kalsın..
Anason tadında bir sevdam olmasın hiç
Hayallerim olmasın
Olmasın çünkü artık,
Ağlamak istemiyorum..

Ben alıp başımı gitmek istiyorum
Kimsesiz bir sokak çocuğuna sarılmak
Onun kömür gözlerinin karanlığında kaybolmak
Boğulmak bir köprü altı ayyaşının şarap şişesinin içinde...
Bilmiyorsunuz
Sırtıma kıyamıyorum artık,
Onu dayayıp bir soğuk duvara
Hiç değilse bir kere
Alnımdan vurulmak istiyorum!

Alıp başımı gitmem mümkün değil
Başımı da bırakıp gitmem gerek
Çünkü aklım başımdayken,
Bir sokak çalgıcısı
Kimsesiz bir çocuk,
Ve bir köprü altı ayyaşı kadar bile
Hürriyetim yok!