Aşkın Prospektüsü

Yazmış, güzmüş, kara kışmış
Mevsim fark etmez
Bir gün mutlaka dünden daha parlak doğar gün
Yüreğindeki tüm çiçeklerin yüzü bahara döner
İçinde kilitli kalmış bir kapı aralanır
Her şeyi unutursun
Sararmış bir defter yaprağıdır artık dün.

İki ile iki hiç bir zaman dört etmez
Ne konuşulanı anlarsın
Ne söyleneni duyarsın
Unuttuğun şairleri birer birer hatırlar,
Artık uzun cümleler kurmaya çalışırsın

Ve altından kalkamadığın onca sorunun
Bir köşede bekler durur
Sen sebepsiz kahkahalarına
Çabucak alışırsın.

Dilinde tüm zamanların en güzel aşk şarkısı,
Gardrop önlerinde ne giyeceğim kaygısı
Bütünlerin önemi yoktur
Her şey detaylarda saklı...
Dünya toptan karanlıksa,
Bir tek rengin vardır, o da;
Onun verdiği bir demet papatyanın sarısı.

Aşk böyledir işte....
Böyle girer karışır kanının kırmızısına
Yan etkileri bunca güzel bir ilaç gibidir aşk
Şaşırır da kalırsın
Okumadan prospektüsü,
Avuç avuç alırsın.

Sonra....
Bir sabah uyanıp mevsimi fark edersin
İçindeki kapılar yüzüne kapanır bir bir
İki ile ikiyi topladığında dörttür rakam
Nefret ediyorsundur tüm şairlerden
Ve alışamazsın bir türlü gözyaşlarına...
Nerde hata yaptım diye sorma
Aşkın prospektüsünü oku;
Orda aynen şöyle yazar;
Sakın aşkı tenine bulaştırma!
Yoksa kendini Aslı,
Sevdiğini de Kerem sanırsın
Aşk biter,
Sen döner dolanır,
Yine kendine varırsın.