Kıyıda İki Bank Ve Yoksulluğumuz

Uyanmamalıydım !
Yada soyunup yatmamalıydım !
Tekrar tırnaklarımı kemirmeye başlayacağım. Ne kötü...tekrar seni arayacak ellerim yıkarken. Yine sana kayacak dişlerim bir elmayı ısırırken. Her zaman bir yarısı sana düşen bu beyazlık gırtlağımda adını büyütecek. Bir adını ısıracağım birde ilk kez iki yarısını birden tadacağım bu tenhalığı.
Uyanmamalıydım. Yada uyurken hep sağıma bakmalıydım. Ne kötü...kendi başıma giyindireceğim tutuşturarak üzerimdekilerini, yada tek başıma çıkaracağım. Senin olmayan bir sesle irkileceğim arasıra. Yerimden kalkıp ikinci veya üçüncü bir eyleme yönelirken sesim cılız, ayaklarım sekerek. Karşı masada duran herneyse tek kişilik oynayacak. Çıkarken ben, açılırken kapı ardımdan hemen kapanacak. Dönüp geriye bakmanın tadı uyanmakla son bulacak.
Çıkıp dışarı yine bu düştüğüm kente bakacağım. Ağır ağır yol alan insanlara ve motor seslerine, hergün beni sana götürüp getiren. Bahçede asılı duran birkaç banktan kendime birtane seçeceğim ve her gün diğer tarafına oturttuğum sensizliğin yanına sokulacağım. Ve ellerim boynunun kıvrımından dudaklarının sıcaklığıyla oynaşacak. Parmaklarımın nemlendiğini hissedeceğim.
Uyanmamalıydım yada anmamalıydım uyanmışlığın içimdeki ekşimsi tadını. Şimdi şüpheli tavırlar yayıyorum etrafıma. Eksikliğin boş yanlarım. Gelen geçen bir delilik bırakıyor yüzüme. Bu bank birde bu yanıma oturttuğum sensizlik bana en güzel bakan.
Uyanmamalıydım ama uyandım işte. İşte bak vurduğum zaman kafamı acısını hissediyorum yokluğunun. Yani gözlerimi açtım demek istiyorum. Yine rakamlarının kapısına düşeceğim bir günün.
Yeşilimsi gözlerin vardı. Hatırlıyorum. Birde dişlerime kadar sokulan dudaklarının yumuşaklığı. Teninin tuzluluğu, yüzümden dudaklarıma sızan yağmurun içinde... Bir şehri sensiz tanımam onun şanssızlığı. Ankara bir gece benim için saçları dağınık. Geri dönüyorum.
İlerde 3-5 bank, birlikteliğimiz üzerine sinen. Tekrar onlara yöneliyorum. Yanımda yokluğunun gölgesi. Yanına oturuyorum, parmaklarım boynunun kıvrımından dudaklarının sıcaklığına sokulmakta... susuyorum...
Soyunup yatmamalıydım,
Yada, Uyanmamalıydım
ama uyandım işte..

Hikmet Haşlak